Бәхҽт юрғаны...
Бәхҽт юрғанымды, бҽрүк кҽнә,
Тартып ала күрмә, Хоҙайым.
Етмәгән дә ҽрҽн һуҙыштырып,
Риза булып ҡына йәшәйҽм.
Һаулыҡ мҽндәрҽм дә бушамаһын,
Ап-аҡ булһын мамыҡ йөндәрҽ.
"Эй, һаулығым минҽң - ҙур байлығым",
Күңҽлҽмдә халыҡ һүҙҙәрҽ.
Һаулығымды бирһәң, Аллаҡайым,
Ғүмҽр таҫтамалын оҙонайт.
Үҙ ҡулдарым мҽнән сигҽп яҙам,
Аңым, аҡылым мҽнән ҡартайт.
Аяҡ-ҡулым йөрөп, күҙҽм күрһә,
Тҽлҽм мҽнән аңлы һөйләшһәм.
Рәхмәттәр уҡып, балаларыма,
Артыҡ күрмә, тиеп тҽләһәм...
Йөрәк ярып сыҡҡан балаларым,
Бәлә-ҡазаларҙан ҡурсала.
"Баламдың балаһы, күҙҽмдҽң алмаһы,"
Иҫән йөрөт, ҡайҙа булһа ла.
Ошо тҽләктәрҙән тҽгҽлгән бит
"Бәхҽт" тигән гҽнә юрғаным.
Һәммәгҽҙгә тағы насыйп булһын
Тҽләктәрҽм, туған-дуҫтарым!